بررسی وضعیت سرمایه اجتماعی در شهر تهران با تاکید بر شبکه سازی

نوع فایل
word قابل ویرایش
تعداد صفحات
18 صفحه
دسته بندی
تعداد بازدید
515 بازدید
9,000 تومان

در این تحقیق ابتدا به بررسی وضعیت سرمایه اجتماعی در شهر تهران می‌پردازیم و حدود و ثغور عناصر آن و سرمایه اجتماعی کل را مشخص نمایم. سپس به بررسی عناصر مهم سرمایه اجتماعی یعنی شبکه‌های تعاملی (درون گروهی و بین گروهی) می­پردازیم؛ و در نهایت سعی می‌کنیم ارتباط این دو را با هم مشخص نماییم. برای رسیدن به اهداف این پژوهش سعی می‌کنیم که در راستای پاسخگویی به سوالات ذیل حرکت نماییم:

۱- وضعیت سرمایه اجتماعی و عناصر تشکیل دهنده آن در شهر تهران چگونه است؟
۲-آیا سرمایه اجتماعی در پهنه‌های اقتصادی- اجتماعی متفاوت (شمال، جنوب و مرکز) شهر تهران به یک صورت است؟
۳-وضعیت شبکه تعاملی (روابط درون گروهی و میان گروهی) در شهر تهران به چه صورتی است؟
۴- چه ارتباطی میان شبکه‌های تعاملی و سرمایه اجتماعی در شهر تهران وجود دارد؟
۵-شهرداری تهران چگونه می‌تواند ظرفیت‌های سرمایه اجتماعی را افزایش دهد؟

عنوان تحقیق شناسایی ظرفیت‌های سرمایه اجتماعی با تاکید بر شبکه سازی در تهران

مقدمه و بیان مسئله:

تهران شهر چندین هزار نفری دوره ناصری در ظرف یک سده به شهری با بیش از ده میلیون نفر جمعیت تبدیل شده است و «پیش بینی می‌شود تا سال ۱۳۹۳ هجری شمسی (۲۰۱۵ میلادی) به سیزدهمین شهر پرجمعیت جهان تبدیل می‌شود» (پالن، ۲۰۰۲). این شهر تحولات اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و جمعیتی عمیقی را پشت سر گذاشته است (نگاه کنید به شهری ۱۳۵۷؛ حبیبی ۱۳۸۷؛ بیگی ۱۳۶۲؛ کریمان ۱۳۶۸؛ نجمی ۱۳۴۸) به گونه‌ای که اثری از اجتماعات و شبکه‌های اجتماعی سنتی آن باقی نمانده است.

مهاجرت‌های پی در پی و نامنظم بافت اجتماعی این شهر را به گونه‌ای سازماندهی نموده است که هیچ محله یکپارچه و منسجم همراه با هویت خاصی در آن پیدا نمی‌شود (برای آگاهی بیشتر نک به مدنی پور، ۱۳۷۷).همه کس در همه جای شهر حضور دارد. اجتماعات قومی، دینی و قبیله‌ای در شهر تهران به چشم نمی‌خورد. علاوه بر این، اثری از محلات قدیمی (سنگلج، عودلاجان، …) نیز به جای نمانده است. بدین ترتیب گمنامی و غریبگی در شهر تهران در حد بسیار بالایی است.این مطلب فقط مربوط به نامکان‌ها و یا فضاهای سیال نیست بلکه عمده محلات این شهر را نیز در برگرفته است.

سرمایه اجتماعی

 

«تفکیک و جدایی گزینی در تهران در حد خانواده و فرد است» (مدنی پور، ۱۳۷۷). تفکیک فزاینده و پراکندگی شهری عامل موثری در کاهش سرمایه اجتماعی است از نظر پاتنام (۲۰۰۰) «پراکندگی اجتماعی سبب می‌شود که بیشتر وقت افراد صرف رفت و آمد از محل کار به منزل شود و عمدتاً در درون اتومبیل بگذرد. از طرف دیگر، در این شرایط رسانه‌های دیجیتال جدید بخش عظیمی از وقت انسان را به خود اختصاص می دهند و بدین دلیل بستگی‌های اجتماعی کم و کمتر می‌شود». در چنین شرایطی مؤلفه‌های تسهیل گر در روابط اجتماعی که بتوانند در میان گمنامی و گستردگی همچون یک چسب اجتماعی روابط منزوی و تک افتاده را گرد هم آورند نقش موثری خواهند داشت. یکی از این موارد سرمایه اجتماعی است.

«سرمایه اجتماعی در روابط میان افراد تجسم می‌یابد و موقعی به وجود می‌آید که روابط میان افراد به شیوه‌ای دگرگون می‌شود که کنش را تسهیل نماید» (کلمن، ۱۳۷۷: ۴۶۵). این مفهوم در دهه ۹۰ در مباحثات اجتماعی و سیاسی رواج فزاینده‌ای یافته است. اما این مفهوم در مطالعات شهری سابقه بیشتری دارد و در دهه ۶۰ توسط جین جیکوبز به‌کار رفت. رونق سرمایه اجتماعی حکایت از افزایش سطح آگاهی محافل سیاست‌گذاری و دانشگاهی از ارزش واقعی مردم دارد. یعنی مردم در زندگی روزمره چگونه باهم ارتباط دارند (ارتباط محلی در خانواده‌ها و گروه‌های کاری و شغلی، نه صرفاً به‌عنوان خریداران و فروشندگان و شهروندان).

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
  • پشتیبانی واتساپ در صورت هرگونه مشکل (لطفا واتساپ)
  • راهنمای خرید

پشتیبانی واتساپ کلیک کنید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *