بررسی نقش عوامل ارتقا دهنده مشارکت در ورزش همگانی
گزیده ای از مقاله نقش عوامل ارتقا دهنده مشارکت در ورزش همگانی
چکیده :هدف از مطالعه مروری از این تعداد مقاله حاضر؛ بررسی نقش عوامل ارتقا دهنده مشارکت در ورزش همگانی است که تعریفی از ورزش همگانی و ورزش همگانی در گذر زمان و وضع موجود ورزش همگانی را تشریح کردیم و بعد دیدگاه سه گروه منتخب (صاحبنظران، مدیران و کارشناسان) در مورد ابعاد مدیریت داوطلبان در ورزش همگانی را تشریح کردیم و نقاط ضعف و قوت فدراسیون ورزش همگانی و عوامل اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مؤثر به گرایش شهروندان به ورزش همگانی و سابقه تأسیس فدراسیون ورزش همگانی و مقایسه آن با چند کشور دیگر و موانع موجود و کمبودهای ورزش همگانی و وضعیت جسمانی افراد شرکتکننده در ورزش همگانی و افراد غیرفعال را بررسی کردیم
و در آخر به این نتیجه رسیدیم که هر چه شرایط ساختاری از قبیل منابع مالی و انسانی، تأسیسات و تجهیزات موجود در ایستگاههای ورزش همگانی بهبود یابد به همان اندازه علاقه و انگیزه مردم به ورزش بیشتر شد و پیشنهاد میشود شرح وظایف روشنی برای تمام سازمانها و نهادهایی که میتوانند به طور مستقیم و غیر مستقیم در گسترش ورزش همگانی نقش داشته باشند تعریف شوند.
ورزش همگانی در گذر زمان
مطابق آنچه که در تاریخچه این ورزش یافت میشود، سالهای آغازین قرن بیستم (۱۹۲۷) و نخست در برزیل توسعه ورزش همگانی در دستور کار قرار گرفت.
در ایران اما آغاز این اقدام حداقل در مقطع پیش از انقلاب اسلامی از نظر دقیقاً روشن نیست اما مطابق برخی گزارشها راهبرد توسعه نظام جامع تربیت بدنی و ورزشها پس از انقلاب تا سال ۱۳۵۸ فعالیتهای ورزشی عمومی و همگانی تحت عنوان ورزش محلات زیر نظر جهاد تربیت بدنی ادامه یافت اما بروز برخی کاستیها و از آن جمله عدم تخصیص بودجه و ناهماهنگی در ساختار و سطوح مدیریتی ورزش موجب گردید که ورزش همگانی به فدراسیون مستقلی سپرده شود.
بر همین مبنا با راهنمایی کمیته ملی المپیک در سال ۱۳۷۱ ورزش همگانی پس از فراز و فرودهایی، به جمع دیگر فدراسیونهای ورزشی اضافه گردید.
دیدگاهی بنویسید